Her yörenin ve bölgenin kendine özgü konuşma tarzı, şivesi ve kelimeleri vardır...
Osmaniye (Düziçi) çevresinde kullanılan bazı kelimeler
Osmaniye ve çevresindeki illerde, ilçelerde (Özellikle Düziçi) kullanılan bazı kelimelerin anlamları şöyle:
Ağlenmek: Oyalanmak
Bagzerce: İdare eder
Berg: Sert
Bıldır: Geçen yıl
Ceflin: Tavuğun küçük hali
Cıncık: Cam
Cülük: Civciv
Çimmek: Yıkanmak
Çitil: Yoğurt kabı
Dane: Bak
Deştiye: Susuz tarla
Dinelmek: Ayakta durmak
Dulda: Kuytu yer
Döller: Erkekler
Evermek: Evlendirmek
Evreaç: Yufka ekmeği pişirme aleti
Gallep: Güvercin
Gırana: Yanına
Gurg: Kuluçkaya yatan tavuk
Guzlacı: Hamile
Hakına: 4'te 1 oranında başkasına verilen keçi veya hayvanlar
Helke: Kova
Heyle: Nasıl
Hıta: Acur
Horanta: Aile
Küncü: Susam
Köynek: Don
Mavra: Yalan yanlış söz
Mılkıç: Fazla olgunlaşmış meyve
Mintan: Gömlek
Tosba: Kaplumbağa
Teşt: Çamaşır leheni
Ötanner: Geçen günler
Yel: Rüzgar
Yeyni: Hafif
Yörep: Eğrilik
Zibil: İnek dışkısı
