Öğretmen öğrencisini ileride ne olmak istediği konusunda sınava soktu. Öğrencisinden kompozisyon yazmasını istedi. İşte hayallerinden sıfır alan çocuğun hikayesi...
Gezgin bir hayata sahip at terbiyecisi bir babanın oğlu...
Orta okulda... Öğretmeni büyüdüğünde ne olmak istediğini içeren bir kompozisyon ödevi verdi.
Çocuk 7 sayfalık bir kompozisyon yazdı. At çiftliğine sahip olmak istediğini anlattı. Ve bu çiftliği ayrıntılı bir şekilde anlattı. 200 dönümdü. Ahırlar, koşu yolları. Her şey detaylı şekilde belirtilmişti.
Ve tabii ki bir de çiftlik evi.
Öğretmenine kompozisyonunu verdi ve 2 gün sonra geri aldı. Üzerinde kırmızı kalemle “SIFIR” yazıyordu. Ve bir de kendisini görmesi konusunda bir not.
Çocuk öğretmeninin yanına gitti ve şöyle bir açıklama ile karşılaştı:
“Gerçekçi bir hayal değil. Ailenin parası yok ve yerleşik bir düzene sahip değilsiniz. At çiftliği için kaynağınızın olması gerekir. Bunu başarman imkansız. Eğer gerçekçi hayallerini yazıp yeniden getirirsen notunu tekrar değerlendiririm.”
Çocuk olayı babasıyla paylaştı. Babası ise oğluna “Hayat senin hayatın. Bu konuda kararı kendin vermelisin” dedi.
Çocuk bir süre düşünüp aynı kompozisyonu tekrar öğretmenine götürdü ve “Ben hayallerimi siz de notunuzu değiştirmeyin” dedi.
Ve aradan yıllar geçti. O çocuk hayal ettiği gibi 200 dönümlük çiftlikte oturuyordu. Ve kompozisyonu da evinin bir köşesinde çerçevelenmiş halde.
Ya öğretmene ne dersiniz!
Bir yaz 30 öğrenciyle birlikte çiftliği ziyarete gitti.
Çiftlikten ayrılırken de eski öğrencisi çocuğa yıllar sonra şu itirafta bulundu:
“Sana şimdi söyleyebilirim. Ben hayal hırsızıydım. Öğrencilerimden pek çok hayal çaldım. Ama sen inatçı çıktın ve hayallerinden vazgeçmedin.”
