Halide Edip, milli mücadele dönemindeki durumu anlatmak üzere Ankara Öğretmen Okulu salonunda kadınlara bir konuşma yapar. İşte o konuşma ve Halide Edip Adıvar'ı ağlatan olay...
Yazar, siyasetçi, akademisyen, öğretmen, hatip... Kartvizitinde birçok unvan var Halide Edip'in (Adıvar). Kurtuluş Savaşı dönemindeki konuşmaları tüyleri diken diken eder. İşte onlardan birisi...
Kurtuluş Savaşı döneminde Mustafa Kemal ile birlikte cephelere giden kongrelere katılan yurdun birçok yerinde toplantılar düzenleyen Halide Edip, Ankara Öğretmen Okulu salonunda kadınlara seslenir.
Ordumuzun ne kadar güç durumda olduğunu anlatır. Kadınlar ilk defa böyle bir toplantıya katıldıkları için hem tedirgin hem de heyecanlıdır.
Duygulandıran konuşma
Halide Edip, kürsüde şu konuşmayı yapar:
"Tarih Türkü ateşle imtihan ediyor. Bu imtihandan, yalnız erkeklerimizin cesareti ile başarılarıyla çıkamayız Artık biz kadınlar da bu ateşe yüzümüzü çevirmek, ellerimizi uzatmak zorundayız. Ordumuzun hepimize ihtiyacı var. Bir hafta önce Eskişehir’deydim. Gördüklerimden birini sizlere de anlatmak istiyorum, Uçakların gövdesi ve kanatları, özel bir keten kumaşla kaplanırmış. Bulunamadığı için bizimkiler, kaput beziyle kaplıyorlar. Özel yapıştırıcısını bulamadığımız için, kaput bezini uçakların gövdelerine, kanatlarına nal mıhı ya da zamkla tutturuyorlar. Bezin gerginliği ve kayganlığı emayit denilen özel bir sıvı ile sağlanırmış. Emayiti getirtemedikleri için beze, emayit yerine kaynatılmış patates kabuğu ve paça suyuna, tutkal ve kola karıştırarak yaptıkları bir pelteyi sürüyorlar, Sonra da gözlerini bile kırpmadan bu uçaklara binip uçuyorlar,
Kardeşlerim! Sizleri, milletinin şerefini ve namusunu canından aziz bilen bu genç ve yoksul orduya yardıma çağırıyorum!”
Bana Halide Edip'i bulun!
Halide Edip'in anlattıkları bittiğinde, bir anda masanın üstü parayla dolar. Herkes elinde ne varsa verir. Tam bu sırada bir kadın "Bana Halide Edip'i bulun" der.
Halide Edip;
- "Ben buradayım."
Kadın, hemen Halide Edip'in yanına gelir, ellerini elleri arasına alır.
- "Ben çamaşırcılık yaparak geçiniyorum kızım. Bunu zor günlerim için saklamıştım ama sözlerinden anladım ki ordumuz benden daha güç durumdaymış" der kadın.
Göğsüne bastırarak açtığı sol elini Halide Edip'e uzatır ve yüzü gururla aydınlanır.
Derisi çamaşır yıkamaktan yıpranmış, çatlamış avucunda bir lira vardır, Halide Edip gözlerinden yaşlar akarak kadına sarılır:
"Ah anam!" diyerek içi titrer ve şu sözleri söyler:
BİR KERE DAHA İMAN ETTİM KURTULACAĞIZ.
Kurtuluş Savaşı sadece cephede değil geri planda kadınların da topyekün desteğiyle kazanılmış çok büyük zaferdir ve hiçbir şeye benzemez benzetilemez.
İSİMLİ VE İSİMSİZ KAHRAMANLARIMIZI (ANALARIMIZI) BÜYÜK BİR SAYGIYLA SELAMLIYORUZ...
