O izleyen herkesin sevdiği Hafize Ana’sı, farklı rollerdeki pozitif enerjisi gerçek adıyla Adile Naşit’i... Ama bir konuda dertliydi!..

17 Haziran 1930 doğumlu olan ve 1987’de hayatını kaybeden Adile Naşit aileden sanatçı...

O okumayı değil kardeşleriyle beraber sanatı, tiyatroyu tercih ediyor. İlk döneminde can sıkıcı bir anısı var ama sonrasında özür geliyor....

Şevkiye May'ın sözü ve özrü

Tiyatro'ya annesi ve ağabeyi ile gittiğinde dönemin sanatçısı Şevkiye May ona “Ben senin ablan sayılırım Adileciğim. Sana bir nasihat. Bu çarpık bacakların ve bücür boyunla tiyatroda asla başarılı olamazsın. Yol yakınken dön” der. Sonra ise Adile Naşit'in müthiş yükselişi ve başarısı sonrası sözlerinden dolayı ÖZÜR DİLER.

 

Yenemediği yönü

Geçelim başlıktaki konumuza... Her insanın zayıf bir tarafı vardır ya Adile Naşit de kendisi o zayıf ve yenemediği yönünü anlatır:
“Son zamanlarda denize giremez oldum. Dehşetli utanıyorum. Giydiklerimi hiç yakıştırmam kendime. Biri güzel olmuşsun dese, bu kez alay edildiğime inanır, yalnız kalınca ağlarım. Biliyorum bunların hepsi kompleks, ama bir türlü önüne geçemiyorum. Yüreğimin içindeki aşağılık duygusunu yenemiyorum...”

BÜYÜK BİR SAYGI VE ÖZLEMLE ANIYORUZ...