Babanın Pazar günü için çocuğuna park sözü vardı. Ancak içinden götürmek gelmiyordu. Bu sebeple işi ödül-cezaya çevirdi ve bakın ne yaptı?
Adamın üzerinde bir haftanın yorgunluğu vardı. Pazar sabahı keyifle eline gazetesini aldı ve bütün gün evde oturacağını hayal ediyordu.
Oğlu koşarak geldi ve babasına parka ne zaman gideceklerini sordu.
Baba, oğluna hafta sonu parka götürme sözü vermişti. Ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane uydurması gerekiyordu.
Gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişti.
Önce dünya haritasını küçük parçalara ayırdı ve oğluna uzattı:
“Eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni parka götüreceğim!” dedi.
Sonra düşündü:
“Oh be, kurtuldum! En iyi Coğrafya profesörünü bile getirsen bu haritayı akşama kadar düzeltemez!”
Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak geldi:
“Babacığım, haritayı düzelttim. Artık parka gidebiliriz!” dedi.
Adam önce inanamadı ve görmek istedi. Gördüğünde de hayretler içindeydi ve oğluna bunu nasıl yaptığını sordu. Çocuk şu ibretlik açıklamayı yaptı:
“Bana verdiğin haritanın arkasında bir insan resmi vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya kendiliğinden düzelmişti!”
