Profesör, ABD’nin kenar mahallesinde öğrencilerine araştırma yaptırır. Gelecekte hiçbir şansları olmadığı belirtilen çocuklar doktor, avukat ve iş adamı olur. İşte başarının sırrı… Eğitimcilere selam olsun.
Bir profesör ve sosyoloji sınıfı...
Profesör, öğrencilerini ABD'deki Baltimore şehrinin kenar mahallelerine gönderir ve o bölgede yaşayan 200 erkek çocuğunun durumlarını araştırmalarını ve her bir çocuğun geleceği hakkında bir değerlendirme yapmalarını ister.
Öğrenciler hemen hepsi bu çocukların gelecekte hiçbir şanslarının olmadığını dile getirir.
O çocuklara ne oldu?
Bundan tam yirmi beş yıl sonra bir başka sosyoloji profesörü tesadüfen bu çalışmayı bulur ve öğrencilerinden bu projeyi sürdürmelerini ve aynı çocuklara ne olduğunu araştırmalarını ister.
Öğrenciler, o bölgeden taşınan ya da ölen 20 çocuk dışındaki 180 çocuktan 176'sının olağanüstü bir başarı gösterip, avukat, doktor ya da iş adamı olduklarını ortaya çıkarır.
Profesör çok etkilenmiştir ve bu konuyu izlemeye karar verir.
Birer yetişkin olan o çocukların hepsi o bölgede yaşadıkları için, her biriyle buluşma şansı olur.
"O koşullarda nasıl bu kadar başarılı oldunuz?" sorusuna verdikleri cevap hep aynıdır:
- "Mahalle okulunda bir öğretmenimiz vardı. Onun sayesinde."
Öğretmeni arar bulur
Profesör, bu öğretmeni çok merak eder.
Hala hayatta olduğunu öğrendiği yaşlı öğretmenin izini bulması zor olmaz. Kendisini ziyaret etmek için evine kadar gider.
Karşısında yılların yüzüne eklediği kırışıklıklara rağmen hala dinç duran bir yaşlı kadın bulur.
Merakla yaşlı kadına bu çocukları kenar mahallelerden kurtarıp, başarılı birer yetişkin olmalarını sağlamak için kullandığı sihirli formülün ne olduğunu sorar.
Yaşlı öğretmenin gözleri parlar ve dudaklarının kenarında bir gülümseme belirir:
“Çok basit. Ben o çocukları ÇOK SEVDİM.”