Bir yılın 12 ayına bakıldığında içlerinde en kısa olanı Şubat’tır. Peki ama neden? İşte Şubat ayının 28 çekmesinin tarihi hikayesi...
Mısırlı astronom Sosigenes, Roma İmparatoru Jül Sezar’ın isteğiyle takvim yapar ve adına da “Julyen” takvimi denir.
Şubat yılın son ayı
Sosigenes’in takvimine göre her yıl 365 gün çeker, her yıldan altı saat artan saatler dört yılda bir takvime eklenir ve o yıl 366 gün olur.
365 gün 12’ye tam olarak bölünemediği için bazı aylar 30 bazıları ise 31 çeker.
Ve o takvime göre yılbaşı mart ayındadır. Bu durumda Şubat yılın en son ayıdır.
“July” olarak bilinen temmuz ayı, Jül Sezar’ın adını taşır ve 31 gün sürer.
Augustus'un emri
Sezar’dan sonraki bir başka Roma İmparatoru Augustus da “July”‘nin arkasından gelen aya kendi adını (ağustos) verir.
Augustus kendi adının verildiği ayın 30 gün olmasını kabul edemez ve onun da 31 gün sürmesini emreder.
Bunun üzerine astronomlar, yılın son ayı olan şubattan bir günü alıp, ağustos ayına ekler.
Böylece 30-29 gün döngüsü yaşayan şubat ayı 29-28 gün olarak kalır (4 yılda bir 29 çeker), temmuz ve ağustos ayları ise peşpeşe 31 gün çeker.