Transferin gözdesi olan ve son olarak Çaykur Rize forması giyen Vedat Muriqi'nin kariyeri nasıldır? Muriqi'nin annesi ekmek istendiğinde neden ağlardı?
Süper Lig'de bu sezonun parlayan yıldızlarından olan Vedat Muriwi kimdir? Kaç doğumlu? Hangi kulüplerde forma giydi? İşte Vedat Muriqi'nin hikayesi...
Eskişehir'de denemeye alındı
Vedat Muriqi 24 Nisan 1994'te Prizren'de doğdu. Kosovalı forvet. Futbola 2005 yılında ülkesinin KF Liria takımında başladı. 2011'de profesyonel oldu. KF Liria'da 10 maçta 3 gol attı.
2013'te KS Teuta takımına transfer oldu 18 maçta 2 gol kaydetti.
2014'te Besa takımına transfer oldu.
2013-14 ara transfer döneminde Eskişehirspor'da denemeye alındı ve sezon sonunda Es-Es'e transfer oldu. Ancak sadece hazırlık maçlarında oynadı.
Ağustos 2014'te Giresunspor'a kiralandı.
Giresunspor ile ilk maçını Antalyaspor'a karşı yaptı ve bu maça sonradan girerek takımının beraberlik golünü uzatmalarda attı. İkinci maçı olan Konyaspor mücadelesinde 1 gol 1 asistle 2-1'lik galibiyette önemli rol oynadı. Boluspor maçında ilk kez hat-trick yaptı. Daha sonra da Kayseri Erciyesspor maçında 2 gol attı. PSV ve Fulham transfer için resmi teklifte bulundu fakat kulübü Giresunspor tarafından reddedildi.
2015-2016 sezonunda TFF 1. Lig'de 33 maçta 17 gol 3 asistlik performans sergiledi.
Sezon sonunda, 500 Bin Euro + Guido Koçer, Çağrı Bülbül ve Panajotis Dimitriadis'in bonservisleriyle Giresunspor takımına verilmesi ve bir sonraki transferinden de yüzde 10 pay karşılığında Gençlerbirliği'ne transfer oldu.
Süper Lig'deki ilk golünü Gençlerbirliği forması altında Gaziantepspor'a karşı attı.
11 Ocak 2018'de Gençlerbirliği'nden Çaykur Rizespor'a gitti. 2020 yılına kadar mukavele imzaladı. Özellikle geçtiğimiz sezon (2018-19) çok iyi bir performans sergiledi. 36 maçta 17 gol ve 8 asistle oynadı.
Hava hakimiyeti yüksek, birebirde adam geçebilen ve her geçen gün üzerine koyan bir oyuncu profiline sahip. Bu sezonki piyasa değeri ise 2,5 milyon Euro.
Savaştan kaçış
Vedat Muriqi'nin futbol hayatı böyle ama özeli çok zorluklarla geçmiş. Savaş dönemini ve hayatta kalmalarını anlatıyor:
"Ben Türk'üm, Kosovalı'yız. Biz Osmanlı torunuyuz. Kosova Türklerini kimse inkar edemez. Türkçem çok iyidir. Ben cidden Kosova'da ana dil Arnavutça ama ben onu bilmeden Türkçe konuşuyordum. Türkçe aileden olduğu için önce onu konuştum.
Kosova'da başladım futbola. Benim en büyük sıkıntım babamın ölmesiydi. 7 yaşındaydım. Babam da futbolcuydu. Futbol oynarken hocası kampa almamış. Ona kızmış ve hentbol oynamaya başlamış. Ülkenin en iyilerinden biri olmuş. Sonra futbola döndü ve saha içerisinde kalp krizi geçirip vefat etti.
Annemin telkiniyle futbola başladım. Çünkü babam futbolcu olmamı çok istiyordu. Savaş dönemi çok zordu. Bu yüzden 2 yıl Kosova'dan kaçıp Arnavutluk'ta yaşadık. Evlere baskına geliyordu Sırplar. Çoluk çocuk dinlemeden öldürüyorlar, erkekleri alıp işkence yapıyorlardı. Bizim eve de geldiler. Ama Allah'ın sevdiği kullarıymışız. Para ve değerli eşyaları aldılar. Bize, ‘2 saate kadar kaçın yoksa burayı bombalayacağız' dediler. 6 yaşındaydım ama dün gibi hatırlıyorum. 2 gün bodruma saklanmıştık, bulmuşlardı bizi. Sonra kaçtık.
Arnavutluk'ta bir eve sığındık. 50 kişiydik sülalece. NATO 50 kişiye günlük yalnızca 2 litre süt veriyordu. Bununla yetinmek zorundaydık. Sabah, öğlen, akşam soğan ekmek yerdik. Annem ağlardı hep. Amcalarımız kahve içerken şeker atmazlardı, bize getirirlerdi, onunla mutlu olurduk."
YOLUN AÇIK OLSUN VEDAT...
