İngiliz feminist, yazar, romancı ve eleştirmen olan Virginia Woolf, “şimdiki zamanla” ve “huzurla” ilgili önemli tespitlerde bulunmuş ve kaleme sarılmıştır...
Hep mutluluğu gelecekte ararız... Oysa şu an dünün geleceğiydi. O nedenle içinde bulunduğumuz zaman diliminin ve anın farkına varmamız sağlığımız açısından ve “keşke” demememiz adına önemli olsa gerek...
Geçmişle desteklenen şimdiki an
İngiliz yazar Virginia Woolf, 1939’da günlüğünde bu konuda şu satırları kaleme alır;
“Geçmiş sadece, şimdiki an sanki derin bir nehirde süzülüyormuşçasına kolay akarken, tekrar ortaya çıkıyor. Sonra kişi derinliklerin yüzeyini görüyor.
O anlarda, ben en büyük doyumlarımdan birini buluyorum, geçmişi düşündüğüm için değil, ama tümüyle şimdiki anın içinde olduğum için.
‘Geçmiş ile desteklenen bir şimdiki an’, ‘çok fazla bastırdığı için başka hiçbir şey hissedemediğiniz şimdiki an’dan bin defa daha derindir. Ama şimdiki anın geçmişin derinliklerinde süzüldüğünü hissetmek için huzur gerekir.
Anın kırılması!..
Şimdiki an huzurlu olmalıdır.
Bu yüzden bu, hayatın bütünlüğüne zarar veriyor ve en küçük bir kırılma bende aşırı üzüntüye yol açıyor: An kırılıyor, sığlaşıyor ve derinliği; ince ve sert kıymık parçalarına dönüştürüyor…
Bunu kısmen, bu kırık yüzeye gölge yapmasını sağlayarak beni şimdiki an hissimden iyileştirmesi için yazıyorum. O zaman, soğuk bir nehirde bir çocuk gibi çıplak ayaklarla ilerleyeyim ve kendimi tekrar akıntıya bırakayım.”
